Olga Jančić

Olga Jančić (Bitolj, 1929 — Beograd, 25.10.2012)

Wikipedia Link Link  Link YouTube

Rođena je 1929. godine u Bitolju. Olga Jančić se ubrzo s porodicom vratila u Beograd. Vajarstvo je naizmenično studirala u klasama profesora Lojza Dolinara i Tome Rosandića, kod koga je bila i na petogodišnjoj specijalizaciji, na osnovu konkursa za njegovu Majstorsku radionicu. Radionicu je 1955. godine posetio i čuveni Henri Mur (Henry Moore), koji je boravio u Beogradu povodom svoje izložbe u Paviljonu “Cvijeta Zuzoric”. Četiri godine kasnije, ona je i sama bila u poseti kod Mura, u okviru stipendije za boravak u Parizu i Londonu.
Olga Jančić bila je jedan od osnivača grupe Prostor 8, koja je prvi put u Beogradu, u Tašmajdanskom parku, priredila izložbu u slobodnom prostoru 1957. godine. Olga Jančić imala je prvu samostalnu izložbu u Beogradu 1959. godine, a zatim i u Rijeci i Ljubljani. Početkom 60-ih izlagala je i dobila nagrade na prvom Trijenalu likovnih umetnosti u Beogradu i Mediteranskom bijenalu u Aleksandriji, a potom je učestvovala 1962. godine i na 21. Bijenalu u Veneciji. Sredinom 70-ih pozvana je na Međunarodni simpozijum u Vankuveru, gde je realizovala kulpturu “Plod Via”, postavljenu u slobodni prostor Botaničkog vrta Van Dusen u Vankuveru. Posle samostalne izložbe u Torontu, kraće je boravila i u Njujorku, a potom priredila samostalnu izložbu u Umetničkoj galeriji u Kragujevcu, rezimirajući dotadašnji rad. Te godine dobila je i nagradu “Politike” iz Fonda “Vladislav Ribnikar”. Početkom 80-ih izlagala je u Labinu, Puli, Karari, Beogradu, Zagrebu, Ljubljani, a 1984. dobila je nagradu za skulpturu na 25. Oktobarskom salonu u Beogradu. Tri godine kasnije dobila je Oktobarsku nagradu grada Beograda. Olga Jančić je 1993. godine predala Skupštini Beograda legat od 90 skulptura iz svog opusa (74 u bronzi i 16 u gipsu).Godinu dana kasnije imala je izložbu u Jugoslovenskom kulturnom centru u Parizu.  Monografija o Olgi Jančić, čiji je autor Irina Subotić, objavljena je 1997. godine, u izdanju kuće “Klio”.
Deo teksta preuzet sa: SEE CULT