Olga Jevrić

Olga Jevrić diplomirala je na Muzičkoj akademiji 1946. i Akademiji likovnih umetnosti u Beogradu 1948, sa specijalnim tečajem 1949. Studirala je Istoriju umetnosti na Filozofskom fakultetu. Izlagala je sa grupom Samostalni 1951. Prvu samostalnu izložbu priredila je 1957. u Galeriji ULUS-a. U sastavu selekcije Jugoslavije izlaže na Bijenalu u Veneciji 1958. i zapažena je od strane međunarodne kritike. Slede izložbe u Galeriji Notizie u Torinu 1959. i u Galeriji Drian u Londonu 1962. Samostalne izložbe u Galeriji suvremene umjetnosti u Zagrebu 1964. i u Salonu Muzeja savremene umetnosti u Beogradu 1965. Retrospektivne izložbe u Muzeju savremene umetnosti 1981, u Galeriji Studentskog kulturnog centra 1988, u Galeriji Srpske akademije nauka i umetnosti 2001. i u Kući legata 2012. Samostalna izložba priređena joj je u Institutu Henrija Mura (Henry Moore) u Lidsu 2016. godine i u Galeriji Ridinghouse u Londonu 2019. godine.

Skulptorsko formiranje Olge Jevrić odvijalo se u umetničkoj atmosferi ranih posleratnih godina, koje ubrzo prerasta ranim portretima i prvim Predlozima za spomenike. Zahvaljujući umnogome sklonosti ka muzici, pre nego školskim poukama discipline vajarstva, stiže do sopstvenog skulptorskog izraza predstavljenog prvi put na samostalnoj izložbi u Beogradu 1957, koja se smatra prelomnim datumom u istoriji posleratne srpske skulpture. Karakteristični nazivi ključnih skulptura u opusu Olge Jevrić – u rasponu od Komplementarnih formi i Artikulacije prostora (1956), do Astatične forme (1960), Formi pod pritiskom (1963-64), Formi u nastajanju (1964), Zahvaćeni prostor (1974) i brojnih drugih ukazuju na njen dosledni apstraktni skulptorski jezik. Svoj karakteristični oblikovni postupak i originalni autorski profil sama je precizno definisala u sledećem obrazloženju: „Moj metod gradnje zasniva se na kompozitnim jedinicama koje tvore masa, prostor, linije sile, odnosno gvozdene šipke što dozvoljava pomeranje u formalnom smislu (uvek u spregu sa pretpostavljenim značenjem) prebacivanjem težišta na potenciranje dejstva prostora i proširivanjem njegove tematike kao medijuma, ili iskorišćavanjem beskonačnih mogućnosti u rešavanju mase, njenog aktiviteta i međusobnih odnosa, ili naglašavanjem uloge gvozdene šipke koja u svojim kretanjima i uzajamnom slogu smerova i mera daju mogućnost da se rešenja osvežavaju i održe u svom razlogu, ostanu u okvirima postavljenog specifičnog subjektivnog univerzuma“.

Легат Олге Јеврић