Jelena Janev

Jelena Janev (Beograd, SFRJ, 1972) je vajarka.
Bavi se vizuelnim umetnostima, pre svega skulpturom i umetničkom instalacijom, i umetničkim radom u oblasti scenskog dizajna.
Godine 1998. diplomirala je, a 2004. magistrirala vajarstvo na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. Godine 2021. stekla je zvanje Doktor umetnosti – scenski dizajn na studijskom programu Scenski dizajn, na Departmanu za arhitekturu i urbanizam, Fakultet tehničkih nauka u Novom Sadu. Doktorirala na temu „Majčinstvo i rodni stereotipi u umetnosti: umetničko delo scenskog dizajna“.
Imala je više samostalnih izložbi, u koje su ubrojani i performansi i scenske minijature, i preko trideset grupnih izložbi u zemlji i inostranstvu (Sjedinjene Američke Države, Nemačka, Bosna i Hercegovina). Dobila je Godišnju nagradu Akademije umetnosti za skulpturu (1997) i Nagradu Oktobarskog salona grada Novog Sada za skulpturu (1997), za skulpture „Portret šlem“ i „Portret kompas“. Bila je učesnik po pozivu više međunarodnih vajarskih i umetničkih simpozijuma, između ostalih simpozijuma skulpture u terakoti velikog formata „Terra“ u Kikindi (2002) i simpozijuma skulptura livenih u gvožđu „Iron Tribe“, u Las Vegasu, Nju Meksiko, Sjedinjene Američke Države (2007). Njena skulptorska instalacija „Bez naziva – Floating in Space“ od 2003. godine je u vlasništvu Muzeja savremene umetnosti Vojvodine, a skulpture u terakoti velikog i srednjeg formata u stalnoj su postavci simpozijuma „Terra“. Grupa skulptura „Dialogue“ je od 2007. godine u umetničkoj kolekciji univerziteta New Mexico Highlands University, Las Vegas, Nju Meksiko, Sjedinjene Američke Države.
Objavila je tri članka (zajedno sa M. Stojšić) u časopisu za pozorišnu umetnost „Scena“ i učestvovala je na četiri međunarodne konferencije.
Radila je kao nastavnik likovnog vaspitanja u Osnovnoj školi „Žarko Zrenjanin“ u Novom Sadu (1997–1998) i kao asistent pripravnik na smeru vajarstvo, na Akademiji umetnosti u Novom Sadu (2000–2004). Držala je umetničke radionice za decu i odrasle u Nemačkoj i u Srbiji. Zaposlena je kao docent na Fakultetu tehničkih nauka 2012. godine, na Katedri za animaciju u inženjerstvu. Od 2016. godine, drži umetničke predmete na Katedri za umetnost, Odsek za umetnost i dizajn, Departmana za arhitekturu i urbanizam.

–––
Radove u kolekciji karakteriše:
Naracija i figuracija su u prvom planu. Arhitektoničnost rada komunicira odnos unutrašnjeg i spoljašnjeg pozivajući posmatrača da slobodno cirkuliše kroz isti. Inspirisana stripom, priču transformiše kroz formu plitkog reljefa. Umetnica pokreće jedan dijalog i preispituje sopstveno mesto u svetu.

” Čitava idejna priroda ovog rada, koji svojim postajanjem doslovno kreira određeni ambijent, zasnovana je na problematizaciji potencijala i slojeva čitavog sistema odnosa između unutrašnjeg i spoljašnjeg, između vizuelnog i taktilnog. Ovaj rad  kroz ostvareni ambijent, dakle, na svojevrstan način ugrađuje se u izlagački prostor, kojem se prilagođava, ali i od koga se ograđuje. Preoblikovani prostor svojom celovitom strukturom nije neutralan, već je definisan time što se zatvara/otvara u odnosu prema posmatraču. Sistem odnosa delova i celine podrazumeva upravu tu dinamičnost opažaja, onih jednovremenih, sveobuhvatnih, zaustavljenih na površini i onih pojedinačnih, postepenih koji se odvijaju u prostoru. Posmatrač učestvuje na način koautora, dopunjujući njegovo značenje faktorima misaonog angažovanja i ličnom psihologijom.”  – Verica Nemet, kustoskinja, istoričarka umetnosti o monumentalnom radu Jelene Janev “„Mislim da mogu da letim (verovatno samo padam), mislim da sam najbolja (verovatno sam kao i svi ostali)“ sa simpozijuma Terra 2002.